Wyłączenie nieruchomości z egzekucji komornika

Zawarcie przedwstępnej umowy sprzedaży nieruchomości a egzekucja komornika

Zawarcie umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości nie wyłącza możliwości jej zajęcia.

Co więcej istnieje ryzyko, iż wierzyciele i tak będą mogli zaspokoić się z przedmiotowej nieruchomości nawet już po jej faktycznym zbyciu.

Skarga pauliańska

Mowa tu o tzw. skardze pauliańskiej, z którą wierzyciel może wystąpić przeciwko aktualnemu właścicielowi nieruchomości.

Instytucja skargi pauliańskiej została uregulowana w art. 527 i n. Kodeksu cywilnego.

Przedmiotowa skarga ustanowiona została w interesie wierzyciela, który został pokrzywdzony celowym i nielojalnym zachowaniem dłużnika. To nielojalne zachowanie najczęściej polegać będzie właśnie na zbyciu jakiegoś elementu majątku, by wierzyciel już nie mógł się z niego zaspokoić. Chodzi tu więc o to, by wierzyciel miał możliwość zakwestionowania czynności, w następstwie której dłużnik stał się niewypłacalny lub stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem tej czynności.

Brzmienie art. 527 Kodeksu cywilnego jest następujące:

„§ 1. Gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć.

§ 2. Czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności.

§ 3. Jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli uzyskała korzyść majątkową osoba będąca w bliskim z nim stosunku, domniemywa się, że osoba ta wiedziała, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli.

§ 4. Jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli korzyść majątkową uzyskał przedsiębiorca pozostający z dłużnikiem w stałych stosunkach gospodarczych, domniemywa się, że było mu wiadome, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli.”

Tym samym, na podstawie art. 527 Kodeksu cywilnego wierzyciel może żądać, by czynność dokonana z jego pokrzywdzeniem została uznana w stosunku do niego za bezskuteczną, a w konsekwencji, by mógł on zaspokoić się z tej rzeczy, która na skutek nielojalnego zachowania dłużnika wyszła z jego majątku lub do niego nie weszła.

Warunkiem skorzystania ze skargi pauliańskiej jest wykazanie przez wierzyciela, iż zachodzą wszystkie niżej wymienione przesłanki.

Próba wyłączenia nieruchomości z egzekucji – pokrzywdzenie wierzyciela

Mianowicie:

– pokrzywdzenie wierzyciela (wierzycieli), polegające na tym, że wskutek czynności prawnej dokonanej przez dłużnika stał się on niewypłacalny lub stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności,

– osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową z tej czynności prawnej,

– działanie dłużnika ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela (wierzycieli),

– wiedza osoby trzeciej o tym, że dłużnik działał w celu pokrzywdzenia wierzycieli lub możliwość dowiedzenia się o tym przy zachowaniu należytej staranności (tzw. zła wiara osoby trzeciej).

Pod pojęciem osoby trzeciej należy rozumieć tu drugą stronę czynności prawnej, która została dokonana w celu pokrzywdzenia wierzyciela.

Co do zasady wszystkie powyższe przesłanki udowodnić musi wierzyciel występujący ze skargą pauliańską. Niemniej w przypadku zbycia nieruchomości nieodpłatnie bądź osobie bliskiej ustawodawca ustanowił dla wierzycieli ułatwienia dowodowe.

Mianowicie, jeśli korzyść majątkową uzyskała osoba pozostająca w bliskim stosunku z dłużnikiem wierzyciel nie musi udowadniać, że osoba trzecia wiedziała lub mogła przewidzieć, że dłużnik działał z pokrzywdzeniem wierzyciela. Na rzecz wierzyciela działa bowiem domniemanie, że osoba trzecia wiedziała, że dłużnik działał na szkodę wierzyciela. Ciężar dowodu zostanie więc przerzucony na osobę trzecią.

Wierzyciel ma również ułatwione zadanie, jeśli osoba trzecia uzyskała korzyść nieodpłatnie. Może on bowiem żądać uznania czynności za bezskuteczną, chociażby osoba trzecia nie wiedziała i nawet przy zachowaniu należytej staranności nie mogła się dowiedzieć, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli.

Termin na wystąpienie ze skarga pauliańską

Ze skargą pauliańską wierzyciel może wystąpić w terminie 5 lat, licząc od daty dokonania przez dłużnika z osobą trzecią krzywdzącej go czynności. Po tym terminie wierzyciel traci ww. uprawnienie do złożenia skargi.

Uznanie za bezskuteczną czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli następuje w drodze powództwa lub zarzutu przeciwko osobie trzeciej, która wskutek tej czynności uzyskała korzyść majątkową.

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej  ▼▼▼