Naruszenie majątkowych praw autorskich przez pracownika, co zrobić?

Odszkodowanie za naruszenie majątkowych praw autorskich

W sprawie doszło bez wątpienia do naruszenia majątkowych praw autorskich. Materialnoprawną podstawą roszczenia są przepisy art. 78 oraz 79 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zwanej dalej ustawą o prawie autorskim. Zgodnie z brzmieniem art. 78 ust. 1 zdanie 3 ustawy o prawie autorskim – „jeżeli naruszenie było zawinione, sąd może przyznać twórcy odpowiednią sumę pieniężną tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub – na żądanie twórcy – zobowiązać sprawcę, aby uiścił odpowiednią sumę pieniężną na wskazany przez twórcę cel społeczny”. Natomiast domaganie się naprawienia szkody za naruszenie majątkowych praw autorskich – zgodnie z art. 79 ustawy o prawie autorskim – wymaga udowodnienia wysokości sumy pieniężnej odpowiadającej dwukrotności, a w przypadku gdy naruszenie jest zawinione – trzykrotności stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu.

Przez „stosowne wynagrodzenie”, o jakim mowa w art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b, należy rozumieć takie wynagrodzenie, jakie otrzymałby podmiot prawa autorskiego (lub praw pokrewnych), gdyby pozwany zawarł z nim umowę o korzystanie z utworu w zakresie dokonanego naruszenia. Interpretacja taka została przyjęta w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 marca 2004 r. (sygn. akt II CK 90/03), według którego: „Wynagrodzenie stosowne w rozumieniu art. 79 ust. 1, to takie wynagrodzenie, jakie otrzymałby autor (również autor opracowania zależnego), gdyby osoba, która naruszyła jego prawa majątkowe, zawarła z nim umowę o korzystanie z utworu w zakresie dokonanego naruszenia”. Analogicznie wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 29 listopada 2006 r. w sprawie o sygn. akt II CSK 245/06 oraz Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 23 marca 2008 r. w sprawie o sygn. akt I ACa 456/08.

W świetle wyżej opisanej wykładni art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o prawie autorskim istotne znaczenie dla ustalenia „stosownego wynagrodzenia” ma kwota, za jaką nabywca mógłby fotografię zakupić. W pierwszej kolejności należy się zastanowić, czy w ogóle fotografia wykonana przez drugą stronę miała walor artystyczny. W mojej ocenie nie. Stąd też prawdopodobieństwo uzyskania odszkodowania oceniam na niskie. Bez wątpienia jednak doszło do naruszenia praw autorskich.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83

2. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 marca 2004 r., sygn. akt II CK 90/03

3. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 2006 r., sygn. akt II CSK 245/06

4. Wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 23 marca 2008 r., sygn. akt I ACa 456/08

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.