Zasiedzenie starego motocykla

Zasiedzenie ruchomości – motocykla

Polskie prawo pozwala na zasiedzenie ruchomości (motocykl jest rzeczą ruchomą), o czym stanowi art. 174 Kodeksu cywilnego (K.c.). Zgodnie z tym przepisem posiadacz rzeczy ruchomej niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada rzecz nieprzerwanie od lat trzech jako posiadacz samoistny, chyba że posiada w złej wierze.

Przesłanki zasiedzenia ruchomości przedstawiają się zatem następująco:

• upływ trzyletniego terminu, licząc od objęcia rzeczy w posiadanie samoistne (tzw. okres zasiedzenia),
• posiadanie samoistne,
• posiadanie samoistne nieprzerwane (tj. przez cały okres biegu zasiedzenia),
• dobra wiara po stronie posiadacza samoistnego w chwili objęcia rzeczy w posiadanie i przez cały okres biegu zasiedzenia.

W celu nabycia własności rzeczy przez zasiedzenie musi Pan spełniać wszystkie trzy wyżej wymienione przesłanki.

Zobacz też: Zasiedzenie samochodu

Posiadacz samoistny

Posiadaczem samoistnym rzeczy jest ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel. Posiadanie samoistne należy odróżniać od posiadania zależnego, które nie prowadzi do zasiedzenia nieruchomości. Posiadacz zależny sprawuje władztwo nad rzeczą jako użytkownik, najemca lub na podstawie innego stosunku prawnego między nim a właścicielem rzeczy.

Dobra wiara

Dobra wiara natomiast to subiektywne przekonanie o nabyciu rzeczy zgodnie z prawem, co istotne, poparte występującymi przy tym okolicznościami, tzn. przekonanie posiadacza jest błędne, ale usprawiedliwione. Przy próbie wykazania zasiedzenia własności ruchomości niezbędnym jest posiadanie dobrej wiary przez cały trzyletni okres. Uzyskanie w tym okresie przez posiadacza jakiejkolwiek informacji świadczącej, że nie jest właścicielem, wyklucza całkowicie możliwość nabycia własności ruchomości przez zasiedzenie, bez względu na upływ czasu. Tym samym we wniosku o stwierdzenie zasiedzenia musiałby Pan podnieść, iż od samego początku był Pan przekonany że motor jest Pana (bo poprzedni właściciel domu darował go Panu lub sprzedał „na gębę”, tym samym był Pan przekonany, że nabył go Pan od osoby uprawnionej).

Na Pana rzecz będą działały następujące domniemania:

• domniemanie samoistnego posiadania,
• domniemanie, iż posiadanie samoistne nie zostało przerwane,
• domniemanie dobrej wiary.

Powyższe potwierdzają następujące przepisy.

Zgodnie z art. 339 K.c.: „Domniemywa się, że ten, kto rzeczą faktycznie włada, jest posiadaczem samoistnym”.

W myśl art. 340 K. art. 339 K.c. c.: „Domniemywa się ciągłość posiadania. Niemożność posiadania wywołana przez przeszkodę przemijającą nie przerywa posiadania”.

Z kolei o domniemaniu dobrej wiary stanowi art. 7 K.c.: „Jeżeli ustawa uzależnia skutki prawne od dobrej lub złej wiary, domniemywa się istnienie dobrej wiary.

Instytucja domniemań prawnych ułatwia sytuację dowodową osoby, która próbuje rzecz zasiedzieć. W praktyce oznacza to, że to nie ona będzie musiała udowodnić, iż jej posiadanie było samoistne i nieprzerwane, ani swojej dobrej wiary (gdyż na jej rzecz działa domniemanie, że tak było), tylko jej przeciwnik powinien wykazać, że posiadanie nie było samoistne, czy że zostało ono przerwane, czy wreszcie, że po stronie tej osoby zachodziła zła wiara w okresie biegu terminu zasiedzenia.

Wniosek o stwierdzenie zasiedzenia starego motocykla

Wniosek o stwierdzenie zasiedzenia składa się do sądu rejonowego miejsca położenia rzeczy. Opłata od wniosku wynosi 40 zł. Należy w nim wskazać jako uczestników osoby, których interesu może dotyczyć rozstrzygnięcie wraz z ich adresami, czyli np. poprzedniego właściciela motoru.

Jeżeli wnioskodawca nie wskazuje innych zainteresowanych, orzeczenie może zapaść dopiero po wezwaniu innych zainteresowanych przez ogłoszenie. Sąd może zarządzić ogłoszenie również w innych wypadkach, jeżeli uzna to za wskazane.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.